Ir. Margaretha (roepnaam Greet) Waardenburg-Lindeijer, geboren op 9 september 1896 te Kethel en Spaland en overleden op 30 oktober 1973 te Haarlem, was als domineesvrouw altijd zeer actief in allerlei instellingen en verenigingen op cultureel en maatschappelijk terrein, zowel op landelijk als plaatselijk niveau. Greet Waardenburg-Lindeijer bezocht na de lagere school van 1908-1913 de HBS te Schiedam. Vervolgens ging zij, als één van de eerste vrouwen, elektrotechniek studeren aan de Technische Hogeschool te Delft. In 1918 behaalde zij haar ingenieurstitel. Na afronding van haar studie vestigde Greet zich in Rotterdam, waar zij als lerares wis- en natuurkunde aan de HBS voor meisjes ging werken. Op 2 augustus 1920 trouwde zij te Kethel en Spaland met de Hervormd predikant George Johannes Waardenburg (1893-1976). Na hun huwelijk vestigden zij zich in Hansweert, waar ds. Waardenburg was beroepen, vervolgens te Zierikzee (1924-1928) en tenslotte vanaf 1928 te Haarlem, waar hij als zodanig werkzaam bleef tot zijn emeritaat in 1959. Uit het huwelijk werden drie kinderen geboren. Greet Waardenburg-Lindeijer is onder andere actief geweest in het onderwijs aan meisjes, in het jeugdwerk en de -zorg, en met name in organisaties die een combinatie van gezin en huishouding, in hoofdzaak gericht op voorlichting en vorming, belangrijk vonden. Daarnaast was zij actief in organisaties waar de geloofsband, de culturele of maatschappelijke vorming centraal stonden. Als domineesvrouw streefde Greet naar zelfstandigheid. Zij wilde geen verlengstuk van haar man zijn en koos bewust voor een eigen maatschappelijk leven. In Haarlem lukt haar dat. Voor een uitgebreide levensbeschrijving zie: Helen van der Eem, 'Als ingenieur eis je nu eenmaal een behoorlijk rendement': het leven van een bijzondere predikantsvrouw, ir. Margaretha Waardenburg-Lindeijer (1896-1973), nader bekeken, in: Hart voor Haarlem: liber amicorum voor Jaap Temminck, Haarlem 1996, blz. 232-254.