Prof. dr. Frederik (roepnaam Frits) Zernike, geboren op 16 juli 1888 te Amsterdam en overleden op 10 maart 1966 te Amersfoort, was natuurkundige en Nobelprijswinnaar. Zernike studeerde vanaf 1905 scheikunde aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij in 1912 cum laude het doctoraal examen aflegde. In 1915 promoveerde hij, eveneens cum laude, tot doctor in de scheikunde. Zijn wetenschappelijke belangstelling verplaatste zich van de scheikunde naar de theoretische en experimentele natuurkunde. Van 1913 tot halverwege 1915 was Zernike als assistent verbonden aan het Sterrenkundig Laboratorium te Groningen. Vervolgens werd hij lector in de mathematische fysica en de theoretische mechanica. Op 1 april 1920 werd hij tot hoogleraar in de mathematische fysica en de theoretische mechanica aan de Rijksuniversiteit Groningen benoemd. In 1941 werd deze onderwijsopdracht gewijzigd in de wiskundige en technische natuurkunde en de theoretische werktuigkunde. Voor de ontdekking door Zernike van de fasecontrastmethode en de uitvinding van de fascontrastmicroscoop kreeg hij in 1958 de Nobelprijs voor Natuurkunde. In 1958 ging hij met emeritaat.