De Engelsman Sir Robert Baden-Powell (1857-1941) richtte in 1907 een wereldwijde scouting organisatie op. In Nederland ontstonden vanaf 1910 soortgelijke groepen zoals de Nederlandse Padvinders Organisatie en de Nederlandse Padvinders Bond. In 1915 gefuseerd tot Nederlandse Padvinders Vereniging. Genoemde organisaties stonden open voor alle jongens, desondanks richtten de rooms-katholieken in 1938 hun eigen organisatie op. In 1916 werd voor meisjes het Nederlands Meisjes Gilde opgericht, later omgedoopt tot Nederlands Padvindsters Gilde. Katholieke meisjes konden lid worden van de Nederlandse Gidsen Beweging. In 1973 werden alle bestaande organisaties samengevoegd tot Scouting Nederland. Dick Laan (1894-1973), vooral bekend als auteur van de boeken over Pinkeltje, woonde in Heemstede en was voor de Tweede Wereldoorlog hopman van de - sinds 1917 opererende - Padvindersgroep De Zwarte Pijl. De Zwarte Pijl kende een welpenhorde (vanaf 7-8 jaar t/m 11 jaar), een verkennerstroep (12 jaar t/m 16-17 jaar) en een voortrekkersstam (vanaf 18 jaar). In 1941 werd De Zwarte Pijl - net als andere organisaties - door de Duitse bezetter verboden. Direct na de oorlog werd de padvinderij nieuw leven ingeblazen en werd razend populair. Door een enorme toeloop kwamen uit 'de stam' van De Zwarte Pijl ook De Rode, Witte en Blauwe Pijl voort. Voor de Tweede Wereldoorlog kwam de De Zwarte Pijl bijeen op de Ebbinge, een terrein tegenover de Westerduinweg. Aan het einde van de jaren 50 daalde het aantal leden en waren minder mensen beschikbaar om de verkennerstroep te leiden. Omstreeks 1963 is de Padvindersgroep De Zwarte Pijl opgeheven. Onderling contact bleef desondanks wel bestaan, want vanaf het midden van de jaren 60 tot begin van de jaren 80 gingen oud-leden met hun gezinnen eens in de twee jaren rond Pinksteren kamperen in de omgeving van Renkum. Daarna werden regelmatig reünies van oud-Zwarte Pijlers en andere kleuren georganiseerd.