Aan het begin van 1889 is de NV Aalsmeersche Maatschappij voor Groententeelt opgericht. De maatschappij is aangegaan voor een periode van tien jaren, aanvangende op 15 april 1889, de dag dat koninklijke goedkeuring op de statuten is verleend. Het bedrijf stelde zich tot doel "het tot stand brengen van eenen groententuin, deze te exploiteeren en het verrichten van alles, wat in verband of ter uitvoering daarvan nuttig en noodig zal worden geacht". Op 4 februari 1889 werd daarom besloten om van het bestuur van de Oosteinderpoelpolder percelen bouw- en weiland tussen het stoomgemaal en de ringvaart van de Hornmeerpolder aan te kopen. De maatschappij had een tuinbaas in dienst die belast was het beheer en de bewerking van de tuin. De groenten werden per schuit naar Amsterdam vervoerd en aldaar op de markt verkocht. Van het begin af aan ging het financieel niet voor de wind. Dit leidde er uiteindelijk toe dat de aandeelhouders op 12 oktober 1892 besloten om het telen van groenten te stoppen, maar desondanks het bedrijf niet op te heffen. Volgens bestuurslid en tevens boomkweker, heer G.W. Keessen, zou het winstgevender zijn om het laaggelegen land met tenen te beplanten. Het telen van twijgen van wilgen of andere taaie rechtscheutige houtsoorten was minder arbeidsintensief en dus goedkoper. Op 20 november 1892 werd uiteindelijk besloten tot de zgn. tenencultuur over te gaan. Het bleek desondanks ondoenlijk om de neerwaartse spiraal te stoppen; de maatschappij had de tijdgeest tegen. De Aalsmeerse bevolking had zich in de loop van de tijd vooral met de intensieve tuinbouw en bomenteelt beziggehouden. In de 19e eeuw kwam hierin een kentering. Zo was van 1850 tot circa 1885 de aardbeienteelt zeer succesvol. Na 1880 nam de bloementeelt een zo hoge vlucht, dat aan het eind van de 19e eeuw de groenteteelt grotendeels verdrongen was. De aandeelhouders besloten in de vergadering van 10 mei 1899 met algemene stemmen om de Maatschappij op te heffen.