In Nederland bestond sinds het einde van de 19e eeuw de Rijksvoorlichtingsdienst voor de Landbouw. In 1935 was de regering overgegaan tot het beschikbaar stellen van landbouwconsulenten. Door te kleine bezetting van de Landbouwvoorlichtingsdienst bleek in de praktijk het contact met de Noord-Hollandse consulent onvoldoende. Ook buiten Noord-Holland speelde dit probleem. Daarom werden overal in Nederland verenigingen voor gebruikers van landbouwgronden opgericht met als doel: een zo goed mogelijke zakelijke voorlichting op ieder bedrijf. Hetgeen betekende dat de boeren meer individuele voorlichting en persoonlijk bezoek van de voorlichters wensten. Op initiatief van een aantal landbouwers werd op 31 januari 1936 de Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting IJpolders opgericht. Het werkgebied van de vereniging bleek uit de naam, namelijk: de IJpolders. De vereniging had leden in de Wijkermeer, Houtrakpolder, Spaarndammerpolder, Grote IJpolder en Oostzanerpolder. Deze polders behoren tot de gemeenten Beverwijk, Velsen, Haarlemmerliede c.a. en Amsterdam. De werkzaamheden van de vereniging beperkten zich tot de voorlichting van landbouwbedrijven op landbouwtechnisch en bedrijfseconomisch gebied. Men wenste zich nadrukkelijk te onderscheiden van de standsorganisaties die de algemene belangen van leden behartigden. Door de uitbreiding van het westelijk havengebied in Amsterdam aan het einde van de jaren 50 daalde het aantal leden voor het eerst. Woningbouw en de komst van industriegebieden deden ook elders boerenbedrijven verdwijnen. Na de aanleg van het Recreatiegebied Spaarnwoude nam het aantal leden verder af. Vanaf 1979 klonken stemmen binnen de vereniging om de activiteiten stop te zetten. Na een enquête onder de leden in 1983 werd besloten de Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting IJpolders op te heffen. De overgebleven leden sloten zich hierna aan bij de Verenigingen voor Bedrijfsvoorlichting Haarlemmermeer of Midden Noord-Holland.