De Sint Marthavereniging is opgericht in 1905 en had tot doel om r-k. dienstmeisjes in hun vrije tijd op de vangen, al gauw ook winkelmeisjes en modistes. Hiervoor was aanvankelijk het pand Raamvest 61 zwart gehuurd. In 1908 sloot de vereniging zich als afdeling Haarlem aan bij de Centrale R.-K. Vereniging tot Bescherming van Meisjes. Behalve op de opvang van werkende jonge vrouwen in hun vrije tijd richtte men zich ook op werkzoekende vrouwen, die al op het station werden opgevangen. Ze konden in het tehuis een nachtje slapen en afgaan op werkadressen die de vereniging verzamelde. Ook hield de vereniging zich bezig met de opvang van ongehuwde moeders. Bij legaat kreeg de vereniging in 1923 twee panden aan de Koninginneweg, dit werd Huize Maria, een ontmoetingsplaats voor dienstboden, ook voor Duitse dienstboden. Dit huis fungeerde tevens als pension voor werkende jonge vrouwen. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen er naast de traditionele taken nieuwe. Tot de traditionele taken behoorden het stationswerk, tot 1952 was er een kiosk op het station waar vrouwen om hulp of inlichtingen terecht konden. Hiernaast bleef tot de vestiging van het Gewestelijk Arbeidsbureau de arbeidsbemiddeling bestaan. Nieuwe taken waren voogdij, reclassering en het opvangen van 'moeilijke' meisjes. Naast Huize Maria werd voor de laatste groep in 1945 Huize Margaretha opgericht, aanvankelijk in de Ripperdastraat, later aan de Baan. In 1960 werd een adviesbureau voor ongehuwde moeders opgericht, maar in 1963 werd deze taak overgenomen door de STION. In 1979 kwam een fusie tot stand tussen de huizen Margaretha en Maria. Het eerste was sinds 1969 beheerd door de nauw aan de Marthavereniging gelieerde R.-K. Stichting voor Jongeren. In Huize Margaretha werden meisjes gehuisvest van 14-18 jaar die niet thuis konden blijven wonen. Huize Maria was een Kamer Trainings Centrum geworden waar werkende of studerende meisjes werden voorbereid op zelfstandig wonen.