In de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog, toen vakantie vieren nog geen gemeengoed was, werden als particuliere initiatieven de eerste pogingen ondernomen om speciaal kinderen van ouders die weinig geld te besteden hadden, enkele dagen vertier te geven. De overheid steunde hen daar in. Zo kon in 1951 een week vakantie aangeboden worden aan een groep jongens uit Oud-IJmuiden, die onderdak kreeg in enkele bunkers bij het strand. Later kon, na de oprichting van de Velser Jeugd Centrale als overkoepelend orgaan voor het jeugdwerk in Velsen, een veel grotere groep bereikt worden en werden er activiteiten in elk van de gemeentedelen georganiseerd. Ook was de afdeling Jeugdzaken van de Gemeente Velsen actief bij het werk betrokken. Vanaf 1965 werkte men onder de naam: Speliade. Het doel was nu geworden: kinderen van de kleuter- en lagere schoolleeftijd gedurende de laatste twee weken van de schoolvakantie 'van de straat' te houden. Men richtte zich op twee leeftijdsgroepen: 3-7 en 8-13 jaar. Elk kreeg een gepast aanbod. De kleinsten werden bezig gehouden met allerlei knutselwerk, als brood bakken, bezoek aan de kinderboerderij in Velserbeek of knip- en plakwerk; voor de grote kinderen waren er onder andere activiteiten met een wedstrijdelement. Sinds 1978 werd er op enkele plaatsen het bouwen van een huttendorp georganiseerd. De grootste trekpleister voor hen werd echter gevormd door de uitstapjes per bus naar een attractie- of pretpark. De gemeente Velsen stelde elk jaar een subsidie beschikbaar. In het voorjaar van 1987 kondigde de gemeente Velsen aan dat de hoogte van de subsidie teruggebracht zou worden. Het organisatieteam van Speliade besloot om de activiteiten te staken. Na de laatste Speliade werden de aanwezige bezittingen verkocht aan de plaatselijke buurthuizen en andere organisaties. De Commissie Vakantiewerk Speliade, die de laatste jaren had gewerkt onder de Stichting Jeugd- en Jongerenwerk in Velsen, werd opgeheven per 1 september 1987.