Het grondgebied van het huidige Nederland is tussen 1794 en 1810 in een aantal fasen bij het Franse Keizerrijk ingelijfd. De tegenwoordige provincies Noord-Holland en Utrecht vormden samen het Departement van de Zuiderzee met als hoofdplaats Amsterdam. De departementen waren verdeeld in arrondissementen, die op hun beurt weer waren onderverdeeld in kantons. De departementen vormden het rechtsgebied van de hoven van assisen en speciale hoven, de arrondissementen dat van de rechtbanken van eerste aanleg en de kantons dat van de vrede- en politiegerechten. Het Cour Spéciale was evenmin als het Hof van Assisen een permanent college. Het Cour hield zo nodig zitting op de tweede dag na sluiting van de zittingsperiode van het Hof van Assisen. Bij deze hoven werd recht gesproken zonder jury, door acht rechters: de leden van het Hof van Assisen en drie militairen. Jaarlijks werden daartoe zes militairen door de Minister van Oorlog opgegeven aan de Minister van Justitie. Cours Spéciales behandelden geen civiele zaken, zij waren alleen bevoegd tot behandeling van strafzaken in eerste aanleg. Van de arresten van het Cour Spéciale was geen cassatie mogelijk. Zij werden binnen 24 uur na de uitspraak geëxecuteerd. De executie kon slechts worden uitgesteld, indien het hof bij apart proces-verbaal aanleiding vond de zaak onder de aandacht van de Keizer te brengen. Na de bevrijding van de Franse overheersing werden bij Souverein Besluit van 11 december nr. 1 (Staatsblad 10), de cours spéciales afgeschaft. Ten aanzien van de zaken, die ter competentie stonden van deze hoven waren in het vervolg de hoven van assisen bevoegd.