Met name door de snel voortschrijdende stand van de techniek in de eerste helft van de 20e eeuw, ontstond bij Rijkswaterstaat de behoefte aan een concentratie van specifieke kennis en deskundigheid op waterstaatkundig gebied. Daarom werd naast de instelling van een centrale directie een aantal specialistische diensten en een aantal projectmatige dienstonderdelen opgericht. De projectmatige diensten waren te beschouwen als bouwdiensten, belast met een nauw omschreven taak en in de tijd beperkt project. Het beheer en onderhoud van deze werken werd na voltooiing van de opgedragen werken overgedragen aan de 'gewone' regionale directies. Zo werd in 1936 het Constructiebureau IJmuiden opgericht, ressorterend onder het arrondissement Noordzeekanaal van Rijkswaterstaat Directie Noord-Holland. Het Constructiebureau IJmuiden kreeg opgedragen het maken en uitvoeren van plannen voor de bouw van een tunnel onder het Noordzeekanaal, de Nieuwe Spuisluis te IJmuiden, kunstwerken in Rijksweg 1 en kunstwerken voor het Staatsvissershavenbedrijf. Het Constructiebureau IJmuiden werd met ingang van 1 januari 1941 onttrokken aan de Rijkswaterstaatsdienst en bestond verder als district Tunnelbouw Velsen. Hoofd van dit district bleef de arrondissementsingenieur van het arrondissement Noordzeekanaal; hij was in dit geval echter als districtshoofd rechtstreeks verantwoording schuldig aan de secretaris-generaal van het departement van Waterstaat. Na de voltooiing in 1957 werd de Velsertunnel overgedragen aan de regionale Directie Noord-Holland en in beheer en onderhoud toegevoegd aan het arrondissement Noordzeekanaal. Het district Tunnelbouw Velsen ging in februari 1946 samen met de afdeling Kunstwerken van het district Amsterdam-Rijnkanaal op in een nieuw district Sluizen en Stuwen, dat vanaf 1 augustus 1948 de status van directie kreeg.