Het Rijksinstituut voor Biologisch Visscherij Onderzoek is in 1916 ontstaan als gevolg van een reorganisatie van het Rijksinstituut voor Visscherijonderzoek. Het instituut was gevestigd in het Zoölogisch Station te Den Helder. Tot directeur werd dr. H.C. Redeke benoemd. In 1922 werd het zgn. Visscherdienstbesluit in het leven geroepen. In dit besluit werd een nieuwe structuur aan het Rijksinstituut voorgeschreven, die gerealiseerd werd op 1 januari 1924. Directeur bleef dr. Redeke, die tevens hoofd werd van de afdeling Rivier- en Binnenvisscherij. Daarnaast kwamen de afdelingen Kustvisscherij en Zeevisscherij. Als hoofden van deze laatste twee afdelingen werden aangesteld dr. B. Havinga en dr. J.J. Tesch. Feitelijk viel nu het instituut uiteen in drie delen. De afdeling Zeevisscherij werd in 1924 overgeplaatst naar Den Haag, eerst aan de Bezuidenhoutseweg, later naar de Wassenaarseweg 20. De afdeling bestond in de jaren 1924-1942 uit de bioloog Tesch en een technisch-assistent J. de Veen. Met ingang van 1 maart 1942 ging het Rijksinstituut voor Biologisch Visserij Onderzoek samen met het Rijksinstituut voor Chemisch, Microbiologisch en Hydrografisch Visscherij Onderzoek op in het Rijksinstituut voor Visserijonderzoek (RIVO). Dr. B. Havinga werd tot directeur benoemd. Het instituut was aanvankelijk samengesteld uit een biologische en chemische afdeling, terwijl de vroegere afdeling Zeevisscherij als filiaal van het instituut te Den Haag bleef bestaan. In 1946 werd door dr. Havinga aangedrongen op centralisatie van het RIVO, waarbij IJmuiden als meest geschikte vestigingsplaats werd genoemd. Het duurde nog tot 1 augustus 1955 tot de biologische afdeling uit Amsterdam en het filiaal Zeevisscherij uit Den Haag alsmede de chemische afdeling uit Den Helder werden samengebracht in een gemeenschappelijk pand aan de Haringkade 1 te IJmuiden. De officiële opening werd op 6 mei 1957 verricht door de minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening.