De Ambtenarenwet van 12 december 1929 trad in 1930 in werking. Artikel 3 van de Ambtenarenwet bepaalde de instelling van Ambtenarengerechten voor de behandeling van twistgedingen naar aanleiding van deze wet. De voorzitter van de Raad van Beroep werd voortaan ook voorzitter van het Ambtenarengerecht. Evenzo gingen de griffiers, de plaatsvervangende voorzitters en griffiers en de griffieambtenaren voor deze beide gerechtsinstellingen functioneren. De leden, veelal juristen, werden andere dan die ingevolge de Beroepswet waren benoemd. Zij, die deel uitmaakten van een bestuur, of in dienst waren van een vereniging van ambtenaren, waren niet benoembaar. De benoeming van de leden geschiedde door de minister van Justitie. Deze minister bepaalde voor ieder ambtenarengerecht ook het aantal leden en kon dat verhogen of verlagen. De leden werden beëdigd door de voorzitter van het ambtenarengerecht, maar tussentijds eventueel door de Centrale Raad van Beroep ontslagen of geschorst. Een Ambtenarengerecht behandelde de gedingen, beraadslaagde en besliste met een voorzitter, bijgestaan door een griffier en met twee leden, oordeelde in eerste aanleg over besluiten door een administratief orgaan genomen ten aanzien van ambtenaren. De Centrale Raad van Beroep oordeelde in hoger beroep over uitspraken van ambtenarengerechten en over besluiten ingevolge de Ambtenarenwet, en in eerste en enige aanleg (tot 1984) over besluiten in administratief beroep genomen. Het Ambtenarengerecht kreeg vanaf 1 maart 1933 dezelfde gebiedsindeling en dezelfde zittingsplaats als de Raden van Beroep.