In de Raad van Defensie hadden in hun hoedanigheid als zodanig zitting de commandant van het veldleger tevens commandant van de vesting Holland; de chef van de generale staf of bij diens ontstentenis een door de Minister van Defensie aan te wijzen hoofdofficier van de generale staf; de commandant van de stelling van Den Helder en de aangewezen commandant in Zeeland; de chef van de marinestaf, of bij ontstentenis, de chef van het bureau Staf aan het Departement van Defensie; vier door de Koningin aan te wijzen niet-militaire leden; de inspecteurs van de wapenen en de hoofden van dienstvakken, ressorterende onder het Departement van Defensie, en een door de Kroon aan te wijzen actief of gepensioneerde vlag- of hoofdofficier van de zeemacht. De Minister van Defensie had het recht om de vergadering bij te wonen, in welk geval hij voorzitter en stemgerechtigd lid van de betrokken afdeling was.

De Raad van defensie had drie afdelingen: de eerste afdeling, competent in algemene defensiezaken, de tweede afdeling, competent in Landmacht-aangelegenheden, de derde afdeling, competent in zeemacht-aangelegenheden.[6][7]