De groeiende behoefte aan wetenschappelijke kennis bij de voorbereiding van het overheidsbeleid werd in de jaren vijftig weer actueel toen vanuit de sociale wetenschappen het vraagstuk van de verhouding tussen de overheid en de sociale wetenschappen aan de orde werd gesteld. Op verzoek van de Sociaal-Wetenschappelijke Raad van de Koninklijke Akademie van Wetenschappen werd in 1959 de Contactcommissie Overheid/Sociaal-Wetenschappelijke Raad ingesteld. De Contactcommissie stelde een werkgroep in die als opdracht kreeg na te gaan welke middelen bruikbaar zouden zijn om te komen tot een betere bijdrage van de sociale wetenschappen aan de voorbereiding van het overheidsbeleid. Het rapport van de werkgroep verscheen in 1965 en leidde tot de (h)erkenning bij de overheid dat er een behoefte bestond aan kennis van de sociale wetenschappen bij de beleidsvoorbereiding.

Daarom installeerde de Minister van Onderwijs en Wetenschappen in 1968 de Commissie voorbereiding onderzoek toekomstige maatschappij-structuur (Commissie De Wolff). Als doelstelling van de overheid formuleerde de minister 'het organiseren en stimuleren van interdisciplinair sociaal-wetenschappelijk onderzoek op lange termijn, zodanig, dat een zicht wordt verkregen op de grote lijnen van de ontwikkeling van de maatschappij'. De Commissie De Wolff kreeg als opdracht 'het doen van voorstellen om dit hiaat in de bewerktuiging van de overheid op te vullen door aanbevelingen te doen over een organisatie of een organisatorische structuur die in staat zou zijn de wetenschappelijke onderbouwing te leveren voor een geïntegreerd overheidsbeleid, gericht op een bevredigende ontwikkeling op lange termijn'.

De Commissie De Wolff concludeerde op grond van een analyse van de bestaande planningsinstrumenten bij de beleidsvoorbereiding dat enerzijds een coördinatie en integratie van de planning van overheidsbeleid ontbrak en anderzijds op het terrein van het maatschappelijk en cultureel welzijn een instrumentarium voor wetenschappelijke beleidsvoorbereiding ontbrak.

Op deze conclusies bouwde de Commissie Interdepartementale Taakverdeling en Coördinatie voort. Deze Commissie werd in 1969 ingesteld om adviezen op te stellen voor de kabinetsformatie van 1971. In haar eindrapport beval zij aan een Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) in te stellen. Deze Raad diende de tekortkomingen in strategische beleidsvorming teniet te doen. Beleidsvorming op lange termijn zou gebaat zijn bij een gedegen toekomstvisie op maatschappelijke ontwikkelingen. Deze toekomstvisie diende wetenschappelijk gefundeerd te zijn. Derhalve werd de WRR niet louter een wetenschappelijk onderzoeksinstituut. De

onderzoeken moesten beleidsrelevant zijn en prioriteiten in beleid aangeven. De WRR zou op basis van wetenschappelijke studie aangeven welke maatschappelijke probleemvelden aandacht verdienen. Voorts wilde men lacunes en overlappingen vermijden. Daartoe zou de WRR het werk van de wetenschappelijke bureaus van de overheid coördineren. Deze laatste taak is uiteindelijk nooit in praktijk gebracht.

Omdat een wet in formele zin de nodige voorbereidingstijd zou vergen werd bij koninklijk besluit van 6 november 1972 (Stb. 590) de voorlopige Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid ingesteld. Bij wet van 30 juni 1976 (Stb. 413) volgde de definitieve instelling van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid.

Zie ook de website van de WRR: https://www.wrr.nl/