Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Landbouw kreeg in 1923 een aparte afdeling visserijen. De Visserijwet van 1908 maakte onderscheid in: de binnenvisserij (op de binnenwate­ren), de kustvisserij (binnen de territoriale wateren, zeegaten en Zuiderzee) en de zeevisserij (buiten de territoriale wateren). Het hoofd van de afdeling Visserijen was ook ambtshalve voorzitter van de in 1921 ingestelde Raad voor de Visserij. Deze Raad fungeerde als adviescollege voor de betrokken minister en gaf voorlichting aan het visserijbedrijf.[1]